Najczęstsze objawy choroby POChP

POChP, czyli Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc, to choroba układu oddechowego będąca trzecią najczęstszą przyczyną umieralności na świecie (dane WHO). Obecnie dysponujemy metodami leczenia, które pozwalają istotnie złagodzić objawy choroby, tym samym poprawiając komfort życia chorej osoby i dając jej szansę na zachowanie samodzielności. Warunkiem jest jak najwcześniejsze rozpoznanie choroby i szybkie wdrożenie odpowiedniej terapii. Aby było to możliwe, osoby z grup ryzyka powinny wiedzieć, jakie są objawy choroby POChP i w porę zgłosić się do lekarza. Po szczegóły zapraszamy do naszego artykułu.

Kto może chorować na POChP?

Można wyróżnić trzy podstawowe grupy ryzyka Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc:

1. Palacze wyrobów tytoniowych– również osoby mające bierny kontakt z dymem tytoniowym. Palenie pozostaje najważniejszym czynnikiem zwiększającym ryzyko zachorowania na Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc, szczególnie u osób po 40. roku życia.
2. Mieszkańcy regionów z wysokim zanieczyszczeniem powietrza– zanieczyszczone powietrze to coraz częstsza przyczyna POChP. Wynika to z faktu, iż smog tworzą wyjątkowo szkodliwe związki chemiczne oraz pyły zawieszone, których wdychanie może wywołać przewlekły stan zapalny w układzie oddechowym. W Polsce ten problem dotyka szczególnie mieszkańców południowych regionów kraju.
3. Osoby narażone na szkodliwe czynniki w miejscu pracy– POChP wywołuje ekspozycja na m.in. pyły, gazy oraz wspomniany już dym tytoniowy. Z tymi czynnikami spotykają się osoby wykonujące specyficzne profesje, by wymienić tylko górników, hutników, rolników, operatorów maszyn, budowlańców, pracowników zakładów chemicznych, kosmetyczki, fryzjerów, mechaników samochodowych czy sprzątaczki.

Jeśli znajdujesz się w którejś z tych grup i masz powyżej 40 lat, to zwróć baczną uwagę na mogące występować u Ciebie objawy choroby POChP.

Jakie są objawy POChP?

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc może przez długi czas nie dawać żadnych niepokojących objawów. Wiele osób bagatelizuje np. utrzymujący się kaszel, zrzucając to na karb palenia wyrobów tytoniowych, alergii czy zanieczyszczenia powietrza, nie biorąc pod uwagę, że może to być pierwszy objaw choroby.

Najczęstszymi objawami Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc są:

• Przewlekły kaszel– mówimy tutaj o kaszlu, który utrzymuje się przez wiele tygodni, nie ma charakteru napadowego (jak przy astmie), może pojawiać się rano, wieczorem i w ciągu dnia oraz nasilać pod wpływem czynników drażniących, jak pył, dym tytoniowy, zanieczyszczone powietrze, drobinki kurzu etc.
• Duszność – wraz z rozwojem POChP duszność może przybierać na sile i częstotliwości, pojawiając się również w fazie spoczynkowej.
• Odkrztuszanie plwociny(gęstej wydzieliny z płuc) – jest to objaw, który wiele osób lekceważy. Tymczasem częste odkrztuszanie plwociny sugeruje, że coś złego dzieje się w układzie oddechowym – szczególnie, gdy w wydzielinie widoczne są ślady krwi. Należy wówczas pilnie zgłosić się do lekarza.
• Obniżona tolerancja wysiłku– czyli męczliwość,  brak kondycji, konieczność robienia wielu przystanków podczas wchodzenia po schodach czy spacerowania, z czasem nawet trudności z wykonywaniem takich czynności, jak ubranie się, umycie etc. POChP to częsta przyczyna niesamodzielności.

O objawach choroby POChP czytaj też na stronie https://oddychajmy.pl/podstawowe-objawy/.

Z kim skonsultować niepokojące objawy choroby POChP?

Każda osoba znajdująca się w grupie ryzyka Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc, która obserwuje u siebie opisane objawy, powinna profilaktycznie skonsultować to z lekarzem POZ – czyli z lekarzem rodzinnym w swojej przychodni.

Lekarz, na podstawie badania osłuchowego i zebranego wywiadu, podejmie decyzję, czy skierować pacjenta na konsultację do poradni pulmonologicznej. To tam, pod nadzorem lekarza pulmonologa, będzie ewentualnie kontynuowana diagnostyka w kierunku POChP.

Leczenie

POChP nie można wyleczyć, ponieważ choroba prowadzi do nieodwracalnego ograniczenia przepływu powietrza w drogach oddechowych i pęcherzykach płucnych. Leczenie skupia się przede wszystkim na łagodzeniu uciążliwych objawów choroby i unikaniu zaostrzeń POChP, co może mieć pozytywny wpływ na komfort życia osoby chorej. Właściwe postępowanie może również zapobiec wczesnemu inwalidztwu i życiowej niesamodzielności.